Reacties op het boek
Paul, Arianne en Laura hebben veel mooie reacties ontvangenEen beklemmend verhaal over de gevangenis van het locked-in syndroom
prof. dr. Erik Scherder‘Los van het hartverscheurende verhaal van dit stel – ineens besef je weer dat je lichaam by far je meest waardevolle bezit is – is het ook prachtig opgeschreven. Niet onnodig gerekt of uitgeweid, niet onnodig gedramatiseerd en geen zinnen van zes regels en tien komma’s.’
MarlieHeb het boek bijna uit, het is een echte pageturner!
Bastienne‘Wat indrukwekkend, wat mooi, wat heftig en ik heb ook gelachen.’
MarijnVrijdag viel Oogwenk op de deurmat. Ik heb het in één ruk uitgelezen. Wat is het goed en mooi geworden!
Ik ben er stil van, het zet me aan het denken over zo veel dingen: over het leven, lijden, liefde, familie en vriendschap, dankbaarheid, hoop en niet te vergeten humor!
HubertienDit verhaal blies me van mijn sokken, ik heb het boek in één adem uitgelezen
Jildou van der Bijl‘Ik heb het in één ruk uitgelezen. Ik wilde niet meer stoppen. Wat zijn jullie eerlijk en krachtig en wat goed dat jullie de moed hebben om jullie verhaal te delen. Het is privé en kwetsbaar, maar het leest als een roman. Ik heb een beetje in de keuken meegeleefd.’
AnitaHeb het boek bijna uit, het is een echte pageturner!
BastienneGeweldig geschreven!
Mijn vlees was aangebrand, mijn aardappels verpietert, het beddengoed hing nog buiten maar wat een prachtig geschreven boek.
Bella‘Een prachtig boek.’
Felix MeurdersNa het stuk in de Linda te hebben gelezen heb ik dit boek aangeschaft. Voornamelijk uit nieuwsgierigheid. In een keer uitgelezen met de tranen over mijn wangen. Schaamte gevoeld over de onzinnige dingen waar je je druk over kan maken. Tegelijkertijd het besef dat ook die onzinnige drukte maken dat je beseft dat je leeft. Diep respect voor iedere speler uit dit verhaal. Als juf en moeder geraakt door de spreekbeurt van Hugo en de vanzelfsprekendheid van kinderen. Dank voor het mogen kijken in jullie leven. Wens jullie alle goeds.
Mirjam‘Toen ik het boek de eerste keer weg ‘moest’ leggen, kreeg ik het gevoel dat ik Arianne in de steek liet; het was zo meeslepend.’
Hettie